اهم اخبار
محرم حسینی و حربه روحانی
محرم حسینی و حربه روحانی
چندیست که خبر موافقت حسن روحانی با برگزاری مراسم عزاداری در ماه محرم، به یکی دیگر از اخبار و نگرانی‌های روز بدل گردیده و منجر به آن شده که شاهد واکنش‌هایی از سوی تمامی جریانات سیاسی باشیم.
موافقت دولت با برگزاری مراسم عاشورای حسینی اگرچه از سوی برخی صاحبنظران به تمایل روحانی برای نزدیکی به صاحبان قدرت و به دست آوردن دل آنها تعبیر می شود اما از سوئی دیگر، اینکه رئیس دولت بنفش بیست و چند روز زودتر از زمان برگزاری، بدون هیچ مقدمه و سوالی به یکباره چراغ سبز نشان داده و خواهان برگزاری بی قید و شرط این مراسم در تمامی مناطق ایران شده است میتواند دلایل دیگری نیز داشته باشد.
حسن روحانی قصد آن دارد که نه همچون سید محمد خاتمی پس از اتمام دوره ریاست جمهوری، ساکن بنیاد باران شود و ناسزاهای حسین شریعتمداری را نوش کند و نه همچون هاشمی رفسنجانی، در استخر به یکباره حمله قلبی کند! بنابراین به ظاهر قصد آن دارد که سرنوشت خود را با نظام و سرنوشت نظام را با خویش گره زده تا اگر بنا به ماندن است، هر دو با هم بمانند و...
او می‌دانست که اقتدارگرایان در کمین وی نشسته‌اند که با اعلام هرگونه محدودیت و یا ممنوعیتی از سوی دولت وی، از زمین و زمان بر وی بتازند و او را با ادبیات خاص خود مخاطب قرار داده و هم ردیف رضا خان پهلوی نمایند که با برگزاری مراسم عزاداری برای امام سوم شیعیان مخالفت کرده بود؛ بدین دلیل به منظور خلع سلاح کردن طرف مقابل، حسن روحانی زیرکانه با انجام مراسم موافقت کرده تا با این تصمیم به نوعی توپ را در زمین اقتدارگرایان و در راس آن، رهبری نظام بیاندازد و آنان را در یک موقعیت عمل انجام شده قرار دهد چراکه اگر مراسم در خیابانها توسط مردم برگزار شود و مسئولین در خانه بمانند و یا رهبری نظام بخواهد همچنان از پشت دوربین و لایه‌های قرنطینه با مردم سخن گفته و در عزاداری از راه دور شرکت کند، به هیچ عنوان برای آنان مناسب نخواهد بود و از سوئی دیگر خود نیز در معرض ابتلا به کرونا قرارخواهند گرفت اگر قصد آن کنند که هچون سنوات قبل، حضوری فعال در مراسم داشته باشند.
شاید به همین دلیل است که رهبر نظام، تصمیم‌گیری در مورد آنرا ظاهرا به ستاد کرونا واگذار کرده تا با اینکار از خود رفع مسئولیت کرده باشد.
این حرکت روحانی که نوعی فرار به جلوی تلقی می‌شود اگرچه به لحاظ سیاسی میتواند حرکتی زیرکانه جهت زیر فشار قراردادن حریف و تلافی جفاهای آنان باشد اما از منظر اخلاقی و انسانی، غیر قابل‌قبول بوده چراکه آدمیان را سپر بلای خویش کردن وآنان را به کام مرگ فرستادن، از هیچ منظری شایسته نیست.
نویسنده:
امیرساسان شرفی، عضو همبستگی جمهوری خواهان ایران
