مقاله تحلیلی نازنین بنیادی و اگنس کالامارد در مورد اپیدمی شکنجه در ایران، منتشر شده در واشنگتن پست:
مقاله تحلیلی خانمها بنیادی و کالامارد (هردو از اعضای عفو بینالملل) موارد اخیر شکنجه در زندانهای ایران را زیر ذرهبین برده و برای مخاطب غربی بازگو کردهاند.
از جمله این مواردمرگ مشکوک شاهین ناصری (شاهد شکنجههای نوید افکاری)است و علاوهبرآن به مرگ۷۲ زندانی در دهه گذشته در ایران اشاره شده که با وجود گزارشهای متقن از شکنجه این افراد، جمهوری اسلامی از پذیرفتن مسئولیت در مورد آنها سرباز زده است.
در یکی از قسمتهای این مقاله نویسندگان بر نقش ابراهیم رئیسی در هیأت مرگ در سال ۶۷ تصریح نمودهاند؛ لازم به ذکر است که مقامات جمهوری اسلامی با عدم پذیرش کشتار ۶۷ و روشن نمودن سرانجام قربانیان این جنایت، هماکنون نیز در حال ارتکاب جنایت علیه بشریت هستند.
در این گزارش به قیام آبان ۹۸ و کشتار مردم توسط نیروهای حکومتی اشاره شده و نقش رئیسی در آزاد گذاشتن ماموران جمهوری اسلامی برای کشتار آزادانه مردم معترض را نیز مورد بررسی قرار داده است.
مهم ترین نکته گزارش اما جلب توجه خوانندگان به قطعنامهی آتی مجمع عمومی سازمان ملل در ماه آینده است که طبق آن کشورهای عضو سازمان ملل میتوانند، در مقابل شکنجه سیستماتیک در جمهوری اسلامی موضع گرفته و شرایط را در راستای ایجاد یک مکانیسم معتبر برای پایش جنایاتی از این دست فراهم آورند. چنین مکانیسمی میتواند برای دادگاههای آینده (مترجم: بعد از سقوط جمهوری اسلامی) مورد استفاده قرار گرفته و در راستای اجرای عدالت مورد استفاده قرار گیرد.
لینک انگلیسی نامه در زیر آمده است:
Iranian Republic | Iran is suffering from an epidemic of torture (iranian-republic.org)