اهم اخبار
اشتباه مهلک بخشی از اپوزیسیون با امید بستن به ترامپ
امروز باید با صراحتی بی‌سابقه و خشمی مقدس، از یک خطای استراتژیک و ویرانگر سخن بگوییم. خطایی که بخشی از اپوزیسیون جمهوری اسلامی با ساده‌لوحی یا شاید فرصت‌طلبی، مرتکب شد و آن، چشم امید دوختن به دونالد ترامپ بود! این امید واهی، نه تنها کمکی به آرمان آزادی ایران نکرد، بلکه آب به آسیاب دشمن ریخت و به اعتبار اپوزیسیون ضربه‌ای کاری وارد ساخت.
چگونه می‌توان به کسی امید بست که رهبر جمهوری اسلامی، این نماد سرکوب و جنایت را "عزیزم" خطاب می‌کند؟ این نه یک لغزش زبانی، که نشانه‌ای عمیق از بی‌اعتنایی به رنج یک ملت بود. آیا فراموش کرده‌اید که ترامپ، با این عبارت مشمئزکننده، به تمام قربانیان دهه‌ها جنایت جمهوری اسلامی دهن‌کجی کرد؟ این به اصطلاح "ناجی"، حتی حاضر نشد نقض سیستماتیک و وحشیانه حقوق بشر توسط رژیم اسلامی را محکوم کند! سکوت او در برابر اعدام‌ها، شکنجه‌ها و زندان‌های سیاسی، فریادی بلند از بی‌تفاوتی و شاید هم‌سویی پنهان بود.
و اما فاجعه بزرگتر! ترامپ بودجه رسانه‌هایی را قطع کرد که صدای مردم ایران بودند، رسانه‌هایی که جنایات جمهوری اسلامی را افشا می‌کردند و نور بر تاریکخانه ظلم می‌تاباندند. این اقدام، خنجری از پشت به تمام کسانی بود که برای آزادی بیان و گردش آزاد اطلاعات در ایران مبارزه می‌کردند. آیا این حمایت از مردم ایران است یا حمایت از بقای رژیمی که از شفافیت و آگاهی عمومی وحشت دارد؟
آن بخشی از اپوزیسیون که به جای تکیه بر قدرت مردم و اتحاد داخلی، چشم به بیگانه‌ای دوخته بود که کوچکترین تعهدی به آرمان‌های دموکراتیک نداشت، در واقع به ملت خود پشت کرده بود. این یک ساده‌لوحی سیاسی نبود، بلکه یک خطای استراتژیک نابخشودنی بود که هزینه‌های سنگینی برای جنبش آزادی‌خواهی ایران به همراه داشت و دارد. دل بستن به سیاست‌های متناقض و شخصیت غیرقابل پیش‌بینی چون ترامپ، آن هم با چنین سوابق روشنی در بی‌اعتنایی به حقوق بشر و حمایت ضمنی از دیکتاتورها، چیزی جز خودفریبی و به بیراهه بردن مبارزات مردم نیست.
زمان آن فرارسیده که آن بخشی از اپوزیسیون جمهوری اسلامی که دل به ترامپ بسته بود از این خواب غفلت بیدار شود، اشتباهات گذشته را بپذیرد و راه خود را بر مبنای منافع ملی و تکیه بر نیروی مردم ایران بازتعریف کند. تاریخ نشان داده است که تغییرات بنیادین و پایدار، از درون ملت‌ها و با اراده جمعی آنان شکل می‌گیرد، نه با دخالت یا حمایت فرصت‌طلبانه قدرت‌های خارجی که تنها به دنبال منافع خود هستند.
پی نوشت :گاهی اوقات کلمه انگلیسی dear در نامه نگاری استفاده میشود که ترجمه آن به عزیزم صحیح نیست ، اما دونالد ترامپ از لفظ Azizam استفاده کرده است که آنهم اشتباه است و باید از Aziz استفاده می‌کرده است.
نظرات نویسنده لزوما بازتاب دهنده مواضع جمهوری ایرانی نیستند.
