پیرو بیانیه اخیر کانون دموکراسی و توسعه آذربایجان (اوجاق) ، سازمان همبستگی جمهوری خواهان ایران(هجا) ، ضمن درک دغدغه آن سازمان و هموطنان ترک ساکن در استان آذربایجان غربی ، راه رفع این نگرانی ها را نه در تهدید متقابل فعالان ترک و کرد که توصیه به خویشتن داری و پرهیز از ادبیات اختلاف افکن میداند.
هجا راه گذار از ج.ا را تلاش و فداکاری برای یک انقلاب دموکراتیک میداند و برای این امر نیاز به ایجاد همبستگی بین مردمان ایران از طریق به رسمیت شناختن حقوق و تلاش برای رفع اختلافات بین اتنیک ها میداند
مسلما یکی از راههای پایان اختلافات بین دو اتنیک ترک و کرد ، ایجاد ضمانت های لازم برای آینده پسا ج.ا است و یکی از این ضمانت ها ، رفع خطر گسترش خشونت از طریق تاکید بر مبارزه خشونت پرهیز و نفی تکیه کردن بر اسلحه توسط همه گروه های سیاسی است که تجربه بشری نشان داده که از دل اسلحه دموکراسی بوجود نمی آید و راه گذار از ج.ا تلاش برای ایجاد صلح و توافق اجتماعی است . در این راه توافق اجرا شده در ترکیه بین دولت و عبدالله اوجالان و تلاش برای رسیدن به صلح و دموکراسی همراه با به رسمیت شناخته شدن حقوق اقلیت در آن کشور  از طریق خلع سلاح پ.ک.ک برای همه ما ایرانیان می تواند آموزنده و تجربه ای ارزشمند محسوب شود. هرچند متاسفانه این خلع سلاح در ترکیه با انتقال سلاح ها به شاخه آن در ایران و کشف تونل های زیر زمینی شاخه ایرانی پ.ک.ک (پژاک) این امر مثبت را به خطری برای ایرانیان تبدیل کرده است. فعال‌شدن برخی از گروه‌های کرد مسلح در مناطق شمال غربی کشور و متوسل شدن به خشونت و ترور نگران‌کننده است.
لذا بر عهده احزاب کردی است که تضمین های لازم را برای همه هموطنان ایجاد کرده و متعهدانه نسبت به این امر اقدام کنند. هر چند اتفاقات تلخ سالهای اولیه برقراری ج.ا غیر قابل چشم پوشی است ولی تجربه آن سالها میتواند برای ساخت آینده ای بهتر به جامعه کمک کند آنجا که بدانیم مسئولیت بروز آن اتفاقات متوجه ج.ا و وابستگان آن نظام همچون ملاحسنی است و نقش مثبت افرادی مثل زنده یاد قاسملو در پایان آن درگیری ها فراموش نشود
هجا کاملا با راه حل شما در مورد مساله اتنیک همدل است و راه حل را در ایجاد یک ساختار دموکرات مبتنی بر توزیع عادلانه و متناسب قدرت همراه با حاکمیت قانون و پاسخگویی نظام آینده به اراده مردم می‌داند.
همچنین هجا ضمن پایبندی بی قید و شرط به یکپارچگی سرزمینی ایران ، در مورد تقسیمات کشوری فعلی و مرزهای جغرافیای استان های فعلی در ایران پسا ج.ا ، بهترین داور را مراجعه به آرای عمومی مردمان هر استان یا شهر میداند و آن را موضوعی قابل بحث در آینده میداند و مساله ای میداند که چاره اندیشی برای آن برعهده مجلس موسسان است ولی به باور ما تغییر مرزها چاره ای برای حل مشکلات اتنیکی نیست بلکه راهکار عادلانه کردن ساختار توزیع ثروت های عمومی و تمرکززدایی غیرفدرال میداند.در پایان بار دیگر هر دو سمت مساله و فعالان سیاسی و اجتماعی هر دو اتنیک عزیز ترک و کرد را به خویشتن داری ، پرهیز از تهدید دیگری و رواداری برای پیدا کردن راه حل های مسالمت آمیز برای تفاهم به جای تقابل فرا میخواند و مسلما از هر تفاهم مرضی الطرفین حمایت میکند.