حمایت از تمامیت ارضی و استقلال ایران در گرو عبور از این نظام فرسوده و ناکارآمد است
(بیانیه جمعی از دانشجویان داخل کشور در حمایت از رفراندوم برای گذار مسالمتآمیز از جمهوری اسلامی)
در روزهایی که میهن عزیزمان ایران با بحرانهای داخلی و تهدیدهای خارجی توأمان مواجه است، ما جمعی از دانشجویان و دانشگاهیان داخل کشور، بر خود واجب میدانیم که موضع خود را صریح و مسئولانه اعلام کنیم.
جمهوری اسلامی در طول چهار دهه با اتکا به سرکوب، سانسور، فقر گسترده، تخریب زیربناهای فرهنگی و مدنی، و سیاست خارجی تنشزا، کشور را به آستانهی فروپاشی سیاسی، اجتماعی و اقتصادی رسانده است. امروز، حمایت از تمامیت ارضی و استقلال ایران در گرو عبور از این نظام فرسوده و ناکارآمد است؛ و این عبور، نه با تهاجم خارجی، که تنها در چارچوب مراجعه به رأی مردم و برگزاری رفراندومی آزاد و شفاف برای تعیین نوع حکومت آینده ممکن است.
جامعهی دانشگاهی، علمی و فرهیختهی ایران – بر اساس وظیفه ملی گرایی خردمندانه - دفاع از میهن را در ایستادگی در برابر هرگونه تجاوز نظامی و در عین حال نفی استبداد داخلی میبیند. ملیگرایی واقعی، حمایت از مردم ایران است، نه همراهی با تهاجمی که بنیانهای کشور را در معرض نابودی قرار داده است. تجربهی تلخ احمد چلبی و پیامدهای فاجعهبار آن برای عراق، هشداری روشن برای دوران ما است.
ما بر گذار مسالمتآمیز از جمهوری اسلامی تأکید داریم، چرا که این مسیر را کمهزینهترین و سازندهترین شیوه برای حفظ سرمایههای انسانی، فرهنگی و اجتماعی ایران میدانیم. جامعهی مدنی، آزادی بیان، رسانههای مستقل، تشکلهای صنفی، نهادهای مدنی و نخبگان علمی، همه در دل یک فرآیند تدریجی و با نفی دیکتاتوری و فردمحوری میتوانند زنده مانده و تقویت شوند.
بنابراین صراحتاً اعلام میکنیم که بر مبنای پشتوانهی فکری و تاریخی و با تکیه بر شواهد میدانی، هرگونه بازگشت به الگوهای شخصمحور و اقتدارگرایانه – در هر لباسی که عرضه شود – در جامعهی دانشگاهی امروز جایگاهی نداشته و قادر به پاسخگویی به پیچیدگیهای جامعهی امروز ایران نخواهد بود.
از اینرو، ما دانشجویان و اساتید داخل کشور از طرحهایی که به برگزاری همهپرسی آزاد و تشکیل مجلس مؤسسان برای تدوین قانون اساسی جدید با محوریت دموکراسی، حاکمیت ملی و حقوق بشر میانجامد، حمایت میکنیم و برای تحقق این گذار ملی، مسالمتآمیز و دموکراتیک، مسئولانه و بدون توهم، در کنار مردم ایران ایستادهایم.
جمعی از دانشجویان و دانشگاهیان داخل کشور
مردادماه ۱۴۰۴