اهم اخبار
انقلاب بدون روش و ابزار ارتباط فراگیر ممکن نیست
پیروزی هر انقلاب به عوامل متعددی بستگی دارد. یکی از این عوامل امکان برقراری ارتباط میان معترضان با رهبران و سازمان دهندگان و همچنین ارتباط میان معترضان است. تبادل اخبار،اطلاع یافتن از برنامه های تحصن،تظاهرات و اعتصابات،اطلاع یافتن از وضعیت دیگر شهرها و مقابله با جنگ روانی حکومت از ضرورتهای شکل گیری،تداوم و پیروزی در اعتراض های سراسری است. که فقط به مدد روشها و ابزارهای ارتباطی ممکن میگردد.
در دو دهه گذشته فناوری های نوین ارتباطی تاثیر زیادی بر شکل گیری،تداوم و پیروزی جنبش های اجتماعی گذاشته است. اما به دلیل کنترل مسیر دریافت امواج ماهواره ای و مخابراتی توسط دولت ها،در شرایطی که آنها احساس خطر کنند می توانند به راحتی مانع استفاده مردم از این فن آوری ها شوند.
همان اتفاقی که هم در سال هشتاد و هشت و هم در آبان نود و هشت تاثیر زیادی در خاموش کردن اعتراضات در ایران داشت.
آنچه این نگرانی را برای ما بیشتر می کند این است که اگر پیش از این در ایران قطع اینترنت و ماهواره موجب اختلال در شبکه بانکی و اطلاعاتی کشور می شد و انجام این کار در بلند مدت مشکلات زیادی را برای حکومت ایجاد میکرد اما ظاهرا با راه اندازی شبکه ملی اطلاعات و ارتباطات تا حد زیادی این مشکل برطرف شده است و حاکمیت بدون نگرانی از این مسئله هر زمانی که بخواهد می تواند با قطع طولانی مدت ماهواره و اینترنت مانع تبادل اخبار و اطلاعات بین مردم معترض و انقلابی شود.
اگر چه فن آوری های نوین ارتباطی در سالهای اخیر نقش بسیار موثری در افزایش آگاهی سیاسی و نشر اسراری که حاکمیت مایل به افشای آن نبود و انتشار سریع اخبار و افزایش نارضایتی ها داشته است اما وقتی در زمان لازم این ابزار به یک سلاح از کار افتاده و بدون استفاده تبدیل شود بایستی از حالا به فکر راه ها و ابزارهایی برای جایگزینی آن و حل مسئله ای که مرگ و حیات و پیروزی جنبش تحول خواهی امروز ما ایرانیان به آن بستگی دارد باشیم.
در آبان ۹۸ اخباری مبنی بر امکان ایجاد اینترنت ماهواره ای برای ایران از سوی آمریکا و حتی وعده انجام آن از سوی ترامپ منتشر شد که چندان قابل اعتنا نبود.و این مشکل همچنان در جای خود باقی است.
مشکل مهمی که هم در سال هشتاد و هشت و هم در آبان نود و هشت به پاشنه آشیل اعتراضات تبدیل شد و به ضرس قاطع میتوان گفت اگر چاره ای برای آن اندیشیده نشود باید اعتراضات بعدی را نیز از همین الان محکوم به شکست بدانیم. بخصوص اینکه متاسفانه هیچ حرکتی که نشان از توجه فعالان جنبش به این مسئله مهم و حیاتی داشته باشد دیده نمیشود.
در سال پنجاه و هفت ابزار ارتباطی نوار کاست و اعلامیه های کاغذی که اغلب با ضبط صوتهای معمولی دو کاسته و دستگاه استنسیل دستی تکثیر میشد بود. روش ارتباط توزیع دستی و چهره به چهره و مدارس، دانشگاه ها، مساجد، حوزه های علمیه، کارخانه ها، ادارات و قهوه خانه ها شبکه های ارتباطی و رادیو بی بی سی نیز راه عمومی اخبار و دریافت اطلاعات برای مردم بود.
سرعت تبادل اخبار در این روشها اگرچه با فن آوری اینترنت و ماهواره امروز قابل قیاس نیست اما در عوض کنترل و قطع آن نیز تقریبا به هیچ وجه ممکن نبود. امروز نیز بنظر میرسد در کنار استفاده از فن اوری های نوین ارتباطی بایستی از روش ها و ابزارهای سنتی نیز استفاده شود.اگر این ضرورت درک و تایید شود بایستی به آموزشهای لازم در این زمینه بخصوص موضوع شبکه سازی در فضای حقیقی توجه ویژه شود.غفلت از این مسئله موجب پرداخت هزینه سنگین و بدون هیچ دستاورد مثبت برای مردمی که به خیابان ها می آیند خواهد شد و چه بسا با تکرار این شکست احساس "ما نمیتوانیم" در مردم تقویت شود.
