سهمیه بندی جنسیتی پذیرش دانشگاهها، حرفی تکراری است که هر سال از نو شنیده میشود. از سال ١٣٨٧ که سهمیه بندی جنسیتی به شکل علنی در کنکور سراسری اعمال شد تا سال ١٣٩۴ که به گفته مسئولان سهمیه بندی جنسیتی از بین رفته، فراز و نشیبهایی را از سر گذرانده است. نقطه اوج اعمال سیاستهای سهمیه بندی و تفکیک جنسیتی در کنکور سال ١٣٩١ بود که سی و شش دانشگاه دولتی، زنان را از حضور در هفتاد و هفت رشته دانشگاهی حذف کردند. در سالهای تحصیلی بعد وضعیت برخی رشتهها بهبود یافت اما در بسیاری از رشته ها سهمیه بندی ادامه داشت. در سال ٩٣ با توجه به تغییر دولت و تاکید بر رفع سهمیهبندی جنسیتی از دانشگاه، اوضاع کمی بهبود یافت، اما همچون همه شعارهای داده شده، شعار لغو سهمیه بندی جنسیتی هم به تاریخ پیوست. دلایل سهمیه بندی جنسیتی هم مثال سایر محدودیتهایی است که حکومت برای زنان به وجود آورده است: زنان باید حجاب داشته باشند تا مردان تحریک نشوند و به آنها تجاوز نشود ؛ زنان نباید قاضی شوند چون احساساتی هستند؛ زنان نباید حق طلاق و خروج از کشور و... داشته باشند چون ممکن است از این حق درست استفاده نکنند؛ زنان نباید بیشتر از مردان به دانشگاه بروند چون تحصیلاتشان از شوهرشان بیشتر میشود و کیان خانواده به خطر میافتد.
احمد توکلی از طرفداران این طرح در مجلس وقت گفته است: «من از سهمیه بندی جنسیتی دفاع می کنم. اگر قرار باشد ترکیب جمعیتی دانشگاهها طوری باشد که در زمانی زنان تحصیلکردهای داشته باشیم که خواستگارانی تحصیلنکرده داشته باشند، مشکلاتی به وجود خواهد آمد که كیان خانواده را تهدید میکند.» بر اساس مصاحبه رئیس سازمان سنجش در کنکور سال ٩۴-٩۵ ،سهمیه بندی بر اساس رتبه علمی و تعداد برابر برای هر جنس، یعنی به طور دقیق ۵٠ %سهمیه برای زنان و ۵٠ %باقی برای مردان. در واقع این نوع سهمیه بندی وارد کردن عامل جنسیت به عنوان یکی از متغیرهای تعیین کنندهی پذیرش دانشجویان امری است که با عنوان سهمیه بندی جنسیتی دانشگاه از آن نام برده میشود.
در پی سهمیه بندی جنسیتی صورت گرفته در دفترچه کنکور سال ١٣٩٠ سهمیه زنان در دو رشته دانشگاهی به صفر رسید و متاسفانه این تبعیض که حتی در مغایرت صریح با برخی از اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی از جمله اصول ٣ ،١٩ ،٢٠ ،٢١ ،٣٠ و ۴٠ است در سال ٩١ رشد چشم گیری پیدا کرد به نحوی که سهمیه زنان در ٧٧ رشته در ٣۶ دانشگاه به صفر رسید و نه تنها زنان از انتخاب رشتههای فنی- مهندسی، که مردانه تعبیر میشوند، محروم شدند بلکه چندین دانشگاه از پذیرش آنها در رشتههایی که سابقه فعالیت گستردهای در آن دارند از جمله رشته های راهنمایی، مشاوره و مددکاری اجتماعی و رشته فرش دستباف خودداری کردند. خلاف قانون اساسی ً حالا با اعلام نتایج کنکور ٩٩ باز این بحثها مطرح شده است اما باید تاکید کنیم سهمیه بندی جنسیتی اساسا است. اصل ١٩ قانون اساسی در فصل حقوق ملت تاکید میکند مردم ایران از هر قوم و قبیله که باشند از حقوق مساوی برخوردارند و رنگ ، نژاد و جنس، سبب امتیاز نخواهد بود. درواقع مسئله ،دانشجویان ستاره دار، سهمیه بندی جنسیتی و محرومیت از تحصیل بهاییان همه مغایر با این اصل است.
این یادداشت نظر شخصی نویسنده و است و الزاماً با مواضع همبستگی چمهوری خواهان ایران ارتباطی ندارد.