دانشجویان عزیز
سلام
روز دانشجو را تبریک عرض می کنم. این روز یک مناسبت آئینی ساده نیست بلکه توجه به یکی از ریشه دار ترین جریان های اجتماعی ایران است که سابقه ای بیش از 9 دهه فعالیت مستمر و منسجم برای بهبود کشور، حاکمیت آزادی و عدالت و تحقق حقوق مردم دارد. آنچه باعث شده تاچند دقیقه ای با شما صحبت کنم به عنوان عضو کوچکی از فعالان سابق جنبش دانشجویی اهمیت جایگاه و نقش ویژه شما است. می دانم که وضعیت امروز دانشگاه ها با گذشته تفاوت زیادی دارد و انتظارات باید متناسب وضعیت ویژه کنونی باشد. اما همین الان هم جنبش دانشجویی قابلیت ویژه و منحصر بفردی دارد که متکی به خصلت سیاسی آن است. این نقش بالقوه خودتون رو جدی بگیرید. اینکه احکام سنگین حبس و محرومیت از تحصیل برای فعالان دانشجویی صادر می شود نشان از هراس دستگاه سرکوب و حامیان دانشگاه تسلیم و مطیع دارد.
شما هنوز می توانید چون گذشته و دوران اوج جنبش دانشجویی درسطح اول فعالیت های سیاسی دوران سازی کنید وزمینه را برای شکل گیری جنبش اعتراضی توانمند مساعد کنید. این کار در فضای کنونی کشور فقط از شما ها بر می آید که می توانید انسداد حاکم را شکسته و اعتراضات مقطعی و موج نارضایتی ها را به اتفاقات مثبت و ماندگار سیاسی بدل سازید. لازمه این کار ابتدا خودباوری است سپس تقویت اراده و کسب مهارت های لازم. سابقه جنبش دانشجویی چراغ راهنمایی شما است.
این فضایی که الان در آن قرار دارید با همه مشکلات خود به خودی به وجود نیامده است بلکه محصول مبارزات نسل های مختلف دانشجویی بخصوص از دهه هفتاد به بعد است که جنبش دانشجویی بعد از حرکت ضد دانشگاهی انقلاب فرهنگی احیا شد. فضای دانشگاه ها در سال های اولیه دهه هفتاد و حتی دهه هشتاد به لحاظ فرهنگی ، اجتماعی و سیاسی خیلی با الان متفاوت بود و بشدت بسته بود. تلاش فعالان دانشجویی بخصوص در انجمن های اسلامی دانشجویان و پرداخت هزینه ها باعث شد تا به تدریج فضای فرهنگی در دانشگاه ها از حالت بسته و ارتجاعی بیرون بیاید.
متاسفانه غصب و جعل عنوان دفتر تحکیم وحدت و انجمن های اسلامی دانشجویان از دولت دوم احمدی نژاد به بعد و خلف وعده روحانی در بازگرداندن آن به صاحبان اصلی اش باعث شده تا در دهه گذشته حکومتی ترین، خردستیزانه ترین و واپسگراترین مواضع از زبان دفتر تحکیم وحدت و انجمن های اسلامی دانشجویان بیرون بیاید، در حالی که در دهه های هفتاد و هشتاد این گونه نبود و دفتر تحکیم وحدت مهمترین و فراگیرترین تشکل دانشجویی داخل دانشگاه در دفاع از آزادی های سیاسی و اجتماعی و تقویت جنبش دمکراسی خواهی بود. بسیاری از آزادی های فرهنگی مانند کاهش محدودیت ها در پوشش دانشجویان دختر، کم شدن تفکیک جنسیتی در محیط های دانشجویی، فعالیت مشترک دانشجویان دختر و پسر، راه اندازی فعالیت های صنفی و اردوهای مختلط با نقش آفرینی اعضاء انجمن های اسلامی دانشجویان حاصل شد که تعدادی از آنها ماندگار شده است. بسیار اهمیت دارد که تاریخچه فعالیت های دانشجویی را از منابع معتبر و مستند دنبال کنید و اسیر غوغاسالاری حامیان اشکال مختلف اقتدارگرایی اعم از سلطنتی یا ولایتی نشوید که با دروغ گویی های گزاف تحریف تاریخ می کنند.
سلامت و پایدار باشید که آینده میهن وابسته به اقدامات و مسئولیت شناسی شما است.